وبلاگ رسمی کلینیک بتن ایران | تولید انواع مواد شیمیایی بتن و قطعات جانبی بتن

بتن ریزی در هوای گرم و سرد در این مقاله سعی داریم شما را با بتن ریزی در هوای گرم و سرد آشنا کنیم. با ما همراه باشید. بتن ریزی در هوای گرما هوای گرم موجب بروز مشکلاتی در ساخت، انتقال، پخش و عمل آوری بتن می شود و اثر نامطلوبی بر خواص و بهره برداری بتن خواهد داشت. هوای گرم از چهار عامل دمای زیاد هوا، رطوبت نسبی کم، سرعت باد و دمای بتن تشکیل می شود که در کیفیت بتن تازه یا ساخت شده موثر بوده و مشکلاتی را در خواص بتن بوجود می آورد. عواملی نظیر هوای گرم، وزش باد و رطوبت، روی ساختن، ریختن و عمل آوردن بتن اثر می گذارند. هر گاه دمای بتن از ۳۲ درجه سانتیگراد بیشتر باشد هوای گرم محسوب شده و باید برای اجرای کار تمهیدات خاصی اندیشیده شود. برای بتن ریزی در هوای گرم باید دمای محیط، دمای مصالح و بتن، اوضاع جوی، سرعت و جهش وزش باد، رطوبت نسبی محیط و سایر اطلاعات به طور روزانه، ثبت و در کارگاه جمع آوری گردد. بطور کلی بهتر است حتی الامکان از بتن ریزی در شرایط گرم، خودداری گردد. در چنین مواردی بهتر است به جای ساخت بتن و بتن ریزی در اواسط روز، در اوایل صبح و یا شب هنگام، بتن ریزی صورت پذیرد. هوای گرم آثار

بتن های خاص و ویژه - بخش بندی بتن ها به بتن هایی که دارای کاربرد یا مشخصاتی ویژه باشند، بتن های ویژه اطلاق می شود. مشخصات و روش تهیه مصالح، ساخت بتن، ریختن و عمل آوردن بتن های ویژه در هر پروژه ای با هم تفاوت دارد. بعضی از بتن های ویژه، که دارای کاربرد بیشتری هستند، عبارتند از: 1- بتن کم مایه (لاغر) بتن لاغر به بتن های رده ۱۰ Cو پاییم تر اطلاق می شود، قبل از اجرای بتن مسلح و پس از رگلاژ سطح بستر خاکی، باید قشر بتن لاغر ریخته، پخش و رگلاژ شود. ضخامت این قشر حداقل ۷ سانتیمتر اختیار  می شود. از بتن لاغر می توان برای پر کردن خاکبرداری های اضافی یا حفره ها استفاده نمود. 2- بتن سبک ساختمانی بتنی که وزن مخصوص آن بطور محسوسی کمتر از وزن مخصوص بتن معمولی است و با سنگدانه های طبیعی یا شکسته ساخته شود بتن سبک نامیده می شود. بتن سبک اغلب به عنوان جایگزینی مناسب و مکمل برای بتن معمولی و به منظور کاهش وزن سازه به کار می رود، هر چند مقاومت فشاری نهایی آن، در مقایسه با بتن های معمولی مقدار کمتری است. معمولاً افزایش هزینه ناشی از اعمال تمهیدات ویژه در ساخت بتن سبک به ازای هر متر مکعب، با کاهش بار مرده و

روش های پیمانه کردن اجزای بتن به طور کلی برای ساخت بتن، در کارگاه ها باید از روش وزنی استفاده شود. به عبارت دیگر برای پیمانه کردن اجزای مخلوط باید توسط ترازوی مناسب و یا توسط مخلوط کن های مجهز به دستگاه توزین، مقادیر اجزای بتن وزن شوند. اما در شرایطی که دسترسی به تجهیزات مورد نیاز برای توزین مصالح امکان پذیر نباشد و یا حجم بتن مورد نیاز کم بوده و سازه جزء سازه های با اهمیت کم محسوب شود می توان از روش حجمی برای اندازه گیری اجزای بتن استفاده نمود. استفاده از روش حجمی در شرایطی مجاز است که: برای بتن های با مقاومت مشخصه مساوی و یا کمتر از MPa 25 (25C). کنترل کیفیت بتن تازه، براساس اندازه گیری اسلامپ انجام شود. کنترل کیفیت بتن سخت شده براساس اندازه گیری مقاومت فشاری نمونه های استاندارد اعمال می گردد. روش هایی برای پیمانه کردن اجزای بتن  تجهیزات مورد نیاز برای روش حجمی برای تبدیل نسبت های وزنی به حجمی باید از یک پیمانه با اندازه مشخص استفاده شود. در انتخاب پیمانه و استفاده از آن باید نکات زیر رعایت گردد: الف: انتخاب ابعاد این پیمانه اختیاری است، ولی با توجه به حجم یک پاکت سیمان ۵۰ کیلوگرمی ک